Ik geloof in de Heilige Geest
Inleiding
Vandaag is er een ‘mega-braderie’op de Middellandstraat. Ik beweeg mij tussen de mensen en ga aan de talloze kramen voorbij. Het weer is prachtig en de sfeer ontspannen. Er zijn zoveel verschillende mensen in geuren en kleuren dat het mij overweldigt. Het artikel over de Heilige Geest zit me een beetje dwars. Hoe blijf je zo dicht mogelijk bij het leven van de mensen vraag ik me af. De geuren en kleuren roepen de woorden op uit mijn gevoelens en gedachten van een oude missionaris. De man heeft jarenlang gewerkt in situaties van achterstelling en uitsluiting in India.
Toen hem voor de radio werd gevraagd wat hij in al die jaren had ontdekt in zijn werk, antwoordde hij: ‘Ik heb openbaringsadem gezien’. Ik weet nog dat ik dat toen een prachtig woord vond. Het woord was blijkbaar weggezakt in mijn geheugen, maar door de wandeling op de braderie werd het weer wakker geroepen.
In dit artikel wil ik iets laten proeven van deze openbaringsadem uit de wereld van de oude wijken van Rotterdam en uit de wereld van de gehandicapten. Voorts zoek ik een lijn in de bijbel over de werking van de Heilige Geest en zal proberen dit weer te verbinden met ons leven.
De Heilige Geest in de oude stadswijk.
Tijdens de voorbereiding van de viering voor de Goede Vrijdag in het wijkpastoraat, sprak Antonia over de angst in haar leven. Zij is op jonge leeftijd als immigrant uit Cabo Verde naar Nederland gekomen. Zij heeft veel moeten verwerken en het kost haar soms moeite om staande te blijven in het leven.
Zij vertelde dat haar angst soms zo groot is dat de woorden van anderen niet meer doordringen tot haar. Zij herkent de woorden en de mensen niet meer. In de vastentijd van dit jaar had zij een oud gebed tot de Heilige Geest gevonden. Zij citeerde een regel uit dit gebed:
Kom Heilige Geest spreek altijd tot mijn hart. Als Gij echter
zwijgt, laat dan Uw zwijgen tot mijn spreken…
Zij voegt er aan toe: ‘Op Goede Vrijdag heb je het gevoel dat er een verbinding wordt gelegd met onze angst. Ik denk : “ Je hebt jouw leven voor mij gegeven maar ìk wil niet alleen lijden, maar ook stralen”.’
Wat mij raakte was dat het gebed tot de Heilige Geest waarin de angst en het zwijgen mochten blijven staan, ruimte bood om de kracht te voelen om te willen stralen, dwars door de angst en het lijden heen.
De ruimte van de Geest in de wereld van de gehandicapten
Mijn zus Hillie was drie jaar oud toen zij de werkplaats van mijn vader uitrende. De chauffeur van de vrachtauto zag haar niet en reed over één van haar voetjes. Er volgde een lijdensweg met af en toe een periode dat zij bijna gewoon mee kon doen met alles. Zij wilde graag gaan werken in de verpleging maar haar voet bleek niet bestand tegen het vele lopen.Tenslotte is haar voet geamputeerd.
Maar zij heeft doorgezet en werkt nu in een huis waar gehandicapten wonen en werken. Zij brengt daar ook een groot deel van haar vrije tijd door en leest in een groep iedere week een boek voor.
Vorig jaar werd zij vijftig jaar. Toen ik een keer bij haar op bezoek kwam, liet zij mij foto’s zien van haar verjaardagsfeest in de voorleesclub. Op één van de foto’s was een groot
2
spandoek te zien. Daarop stond te lezen “ Hillie is ruim van geest als zij Pinkeltje leest”. Mij raakte de verbinding tussen ‘ruim van geest’ en het lezen van Pinkeltje in een groep van gehandicapte bewoners. Iemand, die haar bezig had gezien heeft deze verbinding met de geest gelegd en ik denk niet alleen omdat het zo mooi rijmde. Iemand zag er een openbaringsmoment in.
In deze drie voorbeelden uit de wereld van achterstelling en uitsluiting wordt zichtbaar, hoorbaar en voelbaar dat er in die werkelijkheid een kracht werkzaam is. De adem waar de missionaris over spreekt is een direct verwijzing naar de Geest en de anderen roepen de Geest(geest) erbij. Het is mijn overtuiging dat ons hier iets heel bijzonders wordt geschonken. Maar het is goed om dit bijzondere te verbinden met onze geloofstraditie en te onderzoeken of daar nog meer aanwijzingen zijn te vinden.
De Geest verandert de chaos in liefdevol leven
In de bijbel lijkt de Geest een fijnzinnig gevoel te zijn. Een gevoel dat reageert op de chaos. In het scheppingsverhaal registreert de Geest de dreiging van de chaos en Zij daagt God uit tot de schepping, die scheiding maakt tussen water en land, licht en donker. De mens krijgt een plek om te leven. De Geest brengt leven in de brouwerij.
In het Evangelie zien wij een zelfde beweging. De Geest verbindt ( de doop) Jezus met God en leidt hem door de chaos van de machtsvragen(de woestijn) naar de schare. Zij plaatst Jezus temidden van de schare om hen tot leven te wekken.
Op Golgotha is de chaos van de schepping in hem samengebald en staat Hij als lijder tegenover de Schepper. Hij legt zijn Geest in de handen van God de Vader. Het antwoord komt op Pasen, de dood, de chaos wordt opnieuw aangepakt en de liefde van God voor het leven blijkt sterker te zijn. Op Pinksteren gaan de leerlingen, gevoed door de Geest van liefde en lijden, als scheppers de wereld in om de chaos en doodsvormen tegemoet te treden.
Ruim van Geest
Vanuit dit bijbels perspectief kunnen wij de verhalen van de missionaris, van Antonia en over mijn zus hernemen. Drie mensen, uit verschillende contexten in de wereld, getuigen van de kracht van de Geest. Er wordt niets uit het mensenbestaan overgeslagen: de angst en het zwijgen, de chaos in de Derde Wereld en het gebroken bestaan van de gehandicapten. De Geest doorzoekt met haar fijne gevoel alle dingen tot op het hart van God( 1 Cor.2,10)en Zij laat mensen stralen door hun lijden heen. Het zijn getuigenissen van leven en liefde temidden van de chaos en doodsvormen. Deze getuigenissen hebben mij ontroerd en geraakt, zij geven mij moed en zij brengen mij tot de uitspraak : “ Ik geloof in de Heilige Geest.”
Rotterdam 29 april 2007 herman ijzerman